De Manuel Pérez Millos *
Non hai berros bastantes para tanta rabia,
nin chegan bágoas para tanta pena.
Nunca ahondarán os termos de condena,
nin pode ter perdón tamaña infamia.
Chegouse ao colmo do furor máis indecente
e verqueuse todo o balde da ignominia
impoñéndose a máis macabra alquimia:
a que cambia en morte a vida do ¡nocente.
Auschwitz, Treblinka, Dachau, e outros lugares
que avergoñan a quen se teña por persoa,
onde o muíño do bastardo doulle a moa
da abxección, da crueldade e das ruindades.
Calaron e ollaron cara a un lado,
os que fachendaban de ser civilizados,
desprezando os queixumes dos coitados
e esquecendo o dereito do aldraxado.
Pero o acaecido non é novo.
Voltou, daquela, a repetirse a historia.
Tentouse de borrar toda memoria
da presenza dun pobo, do meu pobo.
(Inédito) Vigo, xaneiro de 2008. * Manuel Pérez Millos é socio de AGAI e colaborador habitual do semanario israelí Aurora
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Observação: somente um membro deste blog pode postar um comentário.